EN ΕΛ

Το σχολείο, θα έπρεπε να είναι χώρος δημιουργικής μάθησης. Επειδή δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια και δεν μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να αναθεωρήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα με τέτοιο τρόπο που να δίνει σε όλους ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες.

Ανέφερα προηγουμένως κάποια εκπαιδευτικά συστήματα, όπως της Μαρίας Μοντεσσόρι το οποίο αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και έχει τις εξής ιδιαιτερότητες:

Ο Ρούντολφ Στάινερ, αν και αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, ανέπτυξε το σύστημα Waldorf που ξεχωρίζει για τους εξής λόγους:

Ο Βίλχελμ Ράιχ φρόντισε για την πνευματική υγεία των νέων αφήνοντας μια βαριά κληρονομιά που λέει τα εξής:

Η Πρόταση μας

Βασισμένοι στα παραπάνω, προτείνουμε ένα σχολείο που συνδυάζει τα καλύτερα από τα τρία συστήματα. Αυτό το σχολείο θα έχει:

Επίλογος

Σε αυτό το σχολείο, ο κάθε μαθητής θα έχει τον δικό του δάσκαλο ΑΙ, που θα μαθαίνει τις ανάγκες του και θα τον καθοδηγεί σε όλη του τη μαθητική πορεία. Χωρίς διαγωνίσματα ή επανάληψη τάξεων, τα παιδιά θα αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους με αυτοπεποίθηση, φτάνοντας στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Με πρακτική εκπαίδευση και ελευθερία στην πρόοδο, το όνειρο για ένα δημιουργικό και υποστηρικτικό σχολείο γίνεται πραγματικότητα.